سندرم آشيانه خالي چيست و چه علائمي دارد؟

فرزندان به هر دليلي مثل ازدواج، تحصيل يا جستجوي استقلال ممكن است خانه را ترك كنند و زندگي خود را مستقل از والدين شكل بدهند در اين شرايط خانواده ها ممكن است درگير سندرم آشيانه خالي شوند

در اين برهه والدين دچار غم و اندوه مي شود. هرچند ممكن است كه والدين، فرزندان خود را براي بزرگسالي ترغيب كنند، اما قدم نهادن فرزندان در راه بزرگسالي براي والدين دردناك است.

سندرم آشيانه خالي

سندرم آشيانه خالي يا (Empty nest syndrome) به احساسي از تنهايي اطلاق مي شود كه با ترك خانه توسط فرزندان در والدين اتفاق مي افتاد.

والديني كه به گذراندن وقت با فرزندان عادت كرده اند حال تعامل كمتري با آن ها داشته و زمان كم تري آن ها را مي‌بينند.

توجه داشته باشيد كه اين مشكل باليني نيست و از آنجايي كه جدا شدن جوان از خانواده خود يك اتفاق طبيعي و سالم است، سندرم لانه خالي اغلب شناخته نمي شود.

زماني كه پدرو مادر كاري ندارند معمولا با فرزندان رابطه برقرار مي كنند، بنابراين وقتي فرزندان خانه را ترك مي كنند آن ها دچار غم و اندوهي مي شوند و به طور معمول اندوه مادران بيشتر از پدران است.

برخي از والدين نيز بيش تر از ديگران اين اختلال را تجربه مي كنند، اين والدين نشانه هاي زير را دارند:

• تجربه هاي شير گرفتن نوزادان از پستان، يا فرستادن آن ها به مدرسه، براي والدين دردناك بوده است.
• از تغييرات استقبال نمي كنند.
• والديني كه به توانايي هاي فرزندان خود اطمينان ندارند.
• والديني كه كاري خارج از خانه براي انجام دادن ندارند.
• والديني كه به نقش هاي خود به عنوان پدر و مادر به عنوان يك هويت نگاه مي كنند.

نشانه هاي سندروم آشيانه خالي

همه والدين مستعد ابتلا به سندرم لانه خالي هستند البته اين سندرم به عنوان اختلال شناخته نمي شود بلكه به دليل شرايط و اثرات آزار دهنده نياز به اقداماتي براي مقابله و كاهش دارد. 

احساس ناراحتي والديني كه فرزندشان از آن ها دور است امري طبيعي است. ارتباط و صميميتي كه بين والدين و فرزندان بوده است حالا كمتر شده و فرد احساس تنهايي مي كند . افراد ممكن است دچار پريشاني شوند و به اين نتيجه برسند كه زندگي معناي خود را از دست داده است.

والدين تمام وقت (مادران يا پدران خانه نشين) در برابر سندرم آشيانه خالي آسيب پذيرتر مي باشند. بزرگسالاني كه با ساير وقايع استرس زاي زندگي مانند مرگ همسر يا بازنشستگي نيز روبرو هستند نيز به احتمال زياد اين سندرم را تجربه مي كنند.

علائم سندرم آشيانه خالي شامل افسردگي، احساس از دست دادن هدف، طرد شدگي، نگراني، استرس و اضطراب مي باشد.

اين سندرم را مي توان در فيلم ها و كتاب هاي زيادي مشاهده كرد.

نشانه هاي اين اختلال در ادامه ذكر شده است:

• افسردگي از نشانه هاي دوري از فرزندان

گريه هاي شديد و طولاني و كاهش انگيزه در جنبه هاي مختلف زندگي افراد مشاهده مي شود اين افراد در زمينه هاي مختلف شغلي و غيره دچار مشكل مي شوند.

معمولا اين افسردگي كوتاه مدت مي باشد اما در صورت نياز فرد بايد از افسردگي كمك بگيرد.

• از دست دادن هدف از نشانه هاي سندرم آشيانه خالي

والدين معمولا هميشه درگير فعاليت هاي فرزند خود هستند و وقتي براي اهداف و برنامه هاي خود ندارند، بنابراين پس از اين كه ديگر مسئول كارهاي فرزند خود نيستند احساس پوچي پيدا مي كنند. 

البته معمولا والدين با گذشت زمان فعاليت ها و اهدافي براي خود مشخص مي كنند. والدين بايد پيش از اين خود را براي اين كار آماده كنند و اهدافي را براي خود مشخص كنند.

• ترس از طرد شدگي

ترس از طرد شدگي معمولا ريشه در وابستگي بيش از حد به فرزندان دارد، به طور مثال والديني كه تمام زندگي خود را صرف فرزند خود كرده اند و بجز او هيچ هدفي در زندگي خود نداشته اند، درگير اين احساسات مي شوند.

براي درمان ترس از طردشدگي معمولا بايد به روانشناس مراجعه كرد، در صورت درمان نشدن اين مشكل والدين تمايل زيادي به دخالت در زندگي فرزندشان پيدا مي كنند و نمي توانند استقلال فرزند خود را بپذيرند.

• استرس و اضطراب در مورد فرزندان

اگر فرزند شما به دانشگاه در شهر ديگري رفته باشد، طبيعي است كه نگران نحوه زندگي او باشيد. چيزي كه طبيعي نيست، احساس اضطراب مداوم در مورد سلامت و نحوه زندگي فرزندتان است.

از تماس تلفني مدام با فرزندان خود خودداري كنيد، دائم به فرزندتان يادآوري نكنيد كه چگونه كارهايش را انجام دهد. اين يك فرصت براي كودك شماست تا مهارت هايي كه به او آموخته ايد را تمرين كنيد. 

منبع : سندرم آشيانه خالي چيست و چه علائمي دارد؟