به چه دليل دختران از خانه فرار مي كنند؟
فرار دختران ازخانه آثار و پيامدهاي زيان باري دارد و مشكلاتي را براي فرد،خانواده و جامعه به وجود مي آورد.متاسفانه فرار دختران از خانه رو به افزايش است و وضعيت جامعه به مرز بحراني نزديك مي شود.
عوامل مختلفي باعث بروز اين مشكل مي شود كه مهم ترين آن ها عبارتند از: مشكلات دختران در دوره نوجواني، عدم بهداشت رواني در سطح خانواده و ناهنجاري‌هاي اجتماعي.
هر يك از اين عوامل به تنهايي ميتواند مشكلات روحي و فشارهاي سنگيني براي فرد به همراه داشته باشد.اما اگر خانواده در اين زمينه اطلاعات كافي داشته باشد با آگاهي خود ميتواند جلوي اين فاجعه را بگيرد.
فرار دختران از خانه
دختراني كه زير سن قانوني و بدون اطلاع و اجازه پدر و مادرش خانه را به مدت زمان نامشخصي ترك مي كنند را به عنوان دختران فراري مي شناسند.اين مساله ميتواند در مورد پسران نيز باشد اما براي دختران خطرات بيشتري دارد و با پيامدهاي زيان باري مانند اعتياد، بي بند و باري ،فحشا و فقر همراه است. و اين دختران اگر گرفتار سودجويان شوند عواقب ناخوشايندي در انتظارشان خواهد بود.
دليل فرار دختران از خانه
فرار دختران از خانه يك آسيب اجتماعي به شمار مي آيد و دلايل آن مشكلات فردي،خانوادگي و اجتماعي است.
در ادامه اين عوامل را بررسي ميكنيم.
1.دوران نوجواني و بلوغ
محدوده سني 18-12 سالگي، دوراني بسيار حساس براي دختران مي باشد و در اين سن دختران به شدت آسيب پذير مي شوند و احتمال فرار آن ها از خانه بيشتر است. و اين موضوع بيشتر در دوره نوجواني اتفاق مي افتد چون دختران به سن بلوغ مي رسند و از نظر عاطفي دچار تغييراتي مي شوند. دختران در اين دوره بسيار زودرنج و حساس هستند و درون گرايي و انزوا طلبي، جلب توجه و... شدت بيشتري دارد.
2.ابتلا به اختلالات شخصيت
يكي ديگر از دلايل خانه گريزي دختران مبتلاشدن آن ها به اختلالات شخصيتي است.دختراني كه به اختلالات شخصيتي نوع B دچار مي شوند بيشتر در معرض خانه گريزي هستند و نشانه‌هايي مانند عصبانيت و پرخاشگري، رفتارهاي پر خطر و نابهنجار، مصرف مواد و خودزني در آنها نمايان مي شود.
3. فرار دختران ازخانه | اضطراب و افسردگي
هرفردي ممكن است در زندگي دچار اضطراب و افسردگي شوند اما گاهي اوقات اضطراب و افسردگي حكم يك بيماري دارد و قدرت تصميم منطقي را از فرد گرفته و فرد در موقعيت هاي حساس و بحراني دچار سردرگمي ميشود و اين عامل مي تواند نقش مهمي در خانه گريزي دختران داشته باشد.
4. وجود اختلافات زناشويي و سردي در روابط خانوادگي
يكي از عوامل مهم خانه گريزي دختران به دليل نداشتن امنيت رواني و عاطفي دختران در محيط خانواده است.مشكلات و دعواها و تعارضات والدين در صورتي كه به طور منطقي و درست حل نشود فرزندان را درگير مي كند و اين تنش ها شرايط نامساعدي در محيط خانه ايجاد ميكند كه باعث سردي روابط خانوادگي شده و منجربه فرار دختران از خانه مي شود.در صورتي كه والدين به فرزندشان محبت نكنند و به نيازهاي عاطفي و رشدي دختر خود توجهي نداشته باشند و بيشتر محيط خانه را درگير اختلافات زناشويي كنند دختران به اميد رسيدن به زندگي رويايي خود و براي تجربه كردن محبت و آرامش از خانه فرار مي كنند.
5. تعصبات و سخت گيري هاي زياد والدين
بسيار مهم است كه با فرزندان خود دوست باشيم و روابط صميمي و دوستانه اي با آن ها داشته باشيم تا در صورت داشتن مشكل بتوانند راحت با والدين در ميان بگذارند و احساس ترس و ناراحتي نداشته باشند.اگر ميان خانواده و دختر فاصله و شكافي بيفته احتمال اينكه به طرف دوست ناباب و جنس مخالف كشيده شود و يا رفتارهاي پرخطر انجام دهد به شدت افزايش مي يابد.
خانواده ها نبايد بين دختر و پسر فرق بگذارند و سخت گيري بيش از اندازه با دختران داشته باشند چون اين تبعيض جنسيتي زياد باعث مي شود دختران به حرف والدين توجه نكنند و به فكر فرار از خانه باشند.
6. مرگ والدين و بد سرپرستي ناپدري يا نامادري
بدسرپرستي يكي ديگر از عوامل خانه گريزي دختران مي باشد در خانواده هايي كه يكي از والدين يا هر دو فوت شده باشند .ناپدري و نامادري وارد محيط خانه مي شوند. در بعضي اوقات ناپدري و نامادري شرايط سخت و غيرقابل تحملي را براي دختران به وجود مي آورد كه باعث ميشود دختران از محيط خانه سرد شده و زندگي درخارج از خانه را ترجيح دهند.
7. فرار دختران از خانه | اعتياد و بد سرپرستي والدين
اعتياد والدين باعث مي شوند خانه مكان ناامني براي فرزندان باشد و فرزندان احساس خطر كنند و در معرض سوء استفاده‌هاي جسمي، عاطفي و جنسي قرار گيرند. چون شرايط مناسبي در خانه وجود ندارد و جو خانوادگي نامساعد است دختران از خانه فرار مي كنندو به خارج از خانه پناه مي برند.
8. افزايش ناهنجاري هاي اجتماعي
فرزندان اگر به راحتي بتوانند وارد شبكه هاي اجتماعي شوند درحالي كه آموزش هاي كافي در مورد نحوه استفاده درست از فضاهاي مجازي را نديده باشند ممكن است باعث ناهنجاري هاي اجتماعي از جمله خانه گريزي دختران شود.
اين مشكل به خصوص براي نوجوانان كه سن آن ها حساس است و بسيار كنجكاو و درصدد هويت يابي هستند مي توانند اثرات زيان بار و مخربي را به همراه داشته باشد.
يكي ديگر از عواملي كه باعث مي شود نوجوان شخصيت خود را بر اساس الگوهاي غلط پايه ريزي كند.تقليد كوركورانه و تاثير پذيري از دوستان است كه باعث اختلاف بين نوجوان و خانواده مي شود و نوجوان به هنجارشكني و ستيز با والدين مي پردازد و فرار از خانه را براي دور شدن از والدين در نظر مي گيرد.
9. فرار دختران از خانه | فقر اقتصادي
زماني كه خانواده گرفتار فقراقتصادي شود و نيازهاي اوليه مانند خوراك ، پوشاك و بهداشت در خانواده تامين نشود، در بين اعضاي خانواده تنش و درگيري افزايش مي بايد و اختلافاتي را در ميان اعضاي خاانواده ايجاد مي كند و اين اختلافات باعث برهم خوردن تعادل نظام خانوادگي مي شود.
فقر اقتصادي و تهي دستي خانواده كودك را به سمت كار كردن در سن پايين ميكشاند كه باعث مي شود كودك به سمت كار هاي خلاف برود و شغل هاي نامناسبي را تجربه كند و دختران به فرار از خانه فكر كنند. وهمچنين در بسياري از خانواده هاي فقر به دختران توجه نمي شود و ناديده گرفته مي شوند و همين بي محبتي باعث ميشود دختران به سمت بيرون از خانه كشيده شوند و چون موقعيت رشد و پيشرفت آن ها در خانه امكان پذير نيست به راحتي گول افراد تبهكار را مي خورند.
پيشگيري از فرار دختران از خانه
والدين مي توانند با رعايت كردن برخي از نكات از خانه گريزي دختران،ناراحتي و هنجارشكني آن ها پيشگيري كنند.
نكات عبارت اند از:
1.ارتباط صميمانه
والدين بايد با فرزندان رابطه صميمانه و دوستانه اي داشته باشيد و در عين حال كه محدوديت هاي مشخصي براي فرزندان در نظر ميگيريد بايد آزادي هاي قابل قبولي در اختيارشان قرار دهيد تا با شما احساس راحتي داشته باشند و در هنگام وقوع مشكل صحبت با والدين را به دوستان ترجيح دهند.نقش مادر در اين زمينه بسيار پررنگ است و يكي از مهم ترين اعضاي خانواده در برقرار كردن حس رفاقت بين خود و فرزندان به شمار مي آيد.و مادر بايد با رفتارهاي صحيح با فرزند خود به خوبي آشنا باشد تا كمتر با فرزندان به مشكل خورد.
2.توجه به مشكلات روحي
اهميت دادن به حالت روحي فرزندان بسيار مهم است و والدين بايد مراقب حالت روحي فرزندان باشيد زيرا بسياري از نوجوانان در شرايط استرس زا و ناراحتي به فكر از خانه فكر مي كنند.والدين بايد اطلاعات خود را در مورد دوره نوجواني بالا ببرند و آگاهي كافي داشته باشند و بيشتر به فرزند خود توجه كنند چون نوجواني دوره طغيان احساسات است.
مشكلات والدين و فرزندان يك مساله طبيعي است اما اگر والدين آگاهي كافي نداشته باشند و با روحيات فرزندان آشنا نباشند ممكن است اين ناآگاهي به يك فاجعه همچون فرار دختران از خانه تبديل شود.
3.جدي گرفتن تهديدها
نوجوانان قبل از اينكه تصميم به فرار از خانه بگيرند سعي ميكنند راه ارتباطي با خانواده را به روش ها ديگري به دست آوردند و با اعضاي خانواده ارتباط خوبي برقرار كنند. اما اگر موفق نشدند تهديد هايي را انجام ميدهند كه نمونه هاي بارز آن خودكشي و فرار از خانه است.والدين بايد اين تهديدها را جدي بگيرند وسعي كنند اين مشكلات را حل كنند.البته اين معني را نمي دهد كه والدين به همه خواسته هاي فرزندان بها دهند ونبايد همه را به خاطر فرزند خود قبول و مطيع فرزند باشند.
سخن آخر
بلوغ سن بسيار حساسي براي دختران است.آگاهي دادن به خانواده ها درمورد تغييرات سن بلوغ با استفاده از آموزش و استفاده از خدمات مشاوره ميتواند جلوي بسياري از اتفاقات ناخوشايند را بگيرد.براي جلوگيري از اين معضل اجتماعي بايد والدين محيط گرم و دوستانه در خانواده و روابط مناسب و صميمي با دختران ايجاد كنند.
رفتار صحيح مادر با دختر نوجوان خيلي مهم است و به دختر كمك ميكند تا در صورت وجود مشكل مادر را به عنوان حامي خود در نظر بگيرد.
در صورتي كه مشكلات در خانواده قابل حل نباشند و مثل گره كور شده باشند مشاوره خانواده بهترين گزينه براي حل اختلافات است.
